Up's en down's - De eerste week
Blijf op de hoogte en volg Marin
05 November 2014 | Costa Rica, Manuel Antonio
Hola!
Liggend in een hangmat kijk ik uit over honderden groene bomen en de zee, af en toe vliegen er roofvogels voorbij.
(op dit moment 4 tegelijk!)
Niet teveel bewegen, want: warm en spierpijn! (gister als een echte man bomen en takken omgezaagd en gehakt)
Vanochtend ben ik 'gevlucht'. Gevlucht van de eerste boerderij, in goed overleg, dat gelukkig wel.
Ik bevind me nu in een hostel, vlakbij Manuel Antonio.
Up's en down's.
Dat ik de down's meteen in de eerste week zou meemaken, dat had ik niet verwacht.
Eigenlijk viel alles tegen.
Van de 'boerderij' die geen boerderij bleek te zijn maar een verwaarloost stuk land/regenwoud met een hostel waar veel plannen voor waren die niet werden uitgevoerd en waar ik niks leerde maar vooral onkruid aan het wieden was.
De eigenares waar ik totaal geen klik mee had, en die overdreven, gierig, zeurderig en voor mij iets té spiritueel bleek te zijn.
Tot aan het feit dat ik de enigste bleek te zijn, geen gasten, geen andere wwoofers. Alleen met Elena.
Tel dat allemaal bij elkaar op, de uitkomst: ik was elke dag chagrijnig.
(en chagrijnig ben ik bijna nooit)
Zou het aan mij liggen? Moet ik aan alles wennen? Ben ik wel een reis-persoon?
Ik was een beetje kwijt waarom ik dit ook alweer zo graag wou.
Maar het is weer terug, ik geniet weer!!
En nu het goede nieuws: Het is zo mooi hier! Zoveel bijzondere natuur. En eveneens dieren. (okeoke, exclusief de muggen, mijn benen zitten vol met bulten)
Tot nu toe heb ik veel verschillende vogels, vlinders, apen en een tucan gezien.
Morgenochtend ga ik het National park Manuel Antonio bezoeken, en komen er waarschijnlijk nog veel meer dieren op het lijstje bij.
Vrijdag een lange reisdag voor de boeg, dan reis ik naar een Nederlands stel die een permacultuur tuin/boerderij hebben opgericht.
Veel goeds over gelezen, maar vanaf nu eerst maar zien, dan geloven :)
Nu: op zoek naar fruit!
Ooit was dat de belangrijkste reden waarom ik koos voor Costa Rica.
En spijtig genoeg heb ik alleen nog maar kennis gemaakt met de witte ananas (zoet!) en zongerijpte bananen (lekkerrr! en maar 8 cent per stuk)
Hasta la Vista!
xxx
(gek om te bedenken dat het bij jullie avond is en dat de tijd van de koude feestdagen er aan komen)
Liggend in een hangmat kijk ik uit over honderden groene bomen en de zee, af en toe vliegen er roofvogels voorbij.
(op dit moment 4 tegelijk!)
Niet teveel bewegen, want: warm en spierpijn! (gister als een echte man bomen en takken omgezaagd en gehakt)
Vanochtend ben ik 'gevlucht'. Gevlucht van de eerste boerderij, in goed overleg, dat gelukkig wel.
Ik bevind me nu in een hostel, vlakbij Manuel Antonio.
Up's en down's.
Dat ik de down's meteen in de eerste week zou meemaken, dat had ik niet verwacht.
Eigenlijk viel alles tegen.
Van de 'boerderij' die geen boerderij bleek te zijn maar een verwaarloost stuk land/regenwoud met een hostel waar veel plannen voor waren die niet werden uitgevoerd en waar ik niks leerde maar vooral onkruid aan het wieden was.
De eigenares waar ik totaal geen klik mee had, en die overdreven, gierig, zeurderig en voor mij iets té spiritueel bleek te zijn.
Tot aan het feit dat ik de enigste bleek te zijn, geen gasten, geen andere wwoofers. Alleen met Elena.
Tel dat allemaal bij elkaar op, de uitkomst: ik was elke dag chagrijnig.
(en chagrijnig ben ik bijna nooit)
Zou het aan mij liggen? Moet ik aan alles wennen? Ben ik wel een reis-persoon?
Ik was een beetje kwijt waarom ik dit ook alweer zo graag wou.
Maar het is weer terug, ik geniet weer!!
En nu het goede nieuws: Het is zo mooi hier! Zoveel bijzondere natuur. En eveneens dieren. (okeoke, exclusief de muggen, mijn benen zitten vol met bulten)
Tot nu toe heb ik veel verschillende vogels, vlinders, apen en een tucan gezien.
Morgenochtend ga ik het National park Manuel Antonio bezoeken, en komen er waarschijnlijk nog veel meer dieren op het lijstje bij.
Vrijdag een lange reisdag voor de boeg, dan reis ik naar een Nederlands stel die een permacultuur tuin/boerderij hebben opgericht.
Veel goeds over gelezen, maar vanaf nu eerst maar zien, dan geloven :)
Nu: op zoek naar fruit!
Ooit was dat de belangrijkste reden waarom ik koos voor Costa Rica.
En spijtig genoeg heb ik alleen nog maar kennis gemaakt met de witte ananas (zoet!) en zongerijpte bananen (lekkerrr! en maar 8 cent per stuk)
Hasta la Vista!
xxx
(gek om te bedenken dat het bij jullie avond is en dat de tijd van de koude feestdagen er aan komen)
-
05 November 2014 - 19:40
Dini:
Hoi Marin,
Wat een pech en wat zal jij je alleen hebben gevoeld de eerste week daar.
Gelukkig nu lekker aan het genieten en we duimen voor je dat het vrijdag een gezellige broederij zal zijn voor de komende tijd! Groetjes van ons drieën. -
05 November 2014 - 20:52
Ans Leus:
Lieve Marin,
Dat je nu al de eerste week dit moet ervaren, valt wel goed tegen. We vinden dat je volwassen hebt gereageerd door te "vluchten".
Gelukkig staan er leuke momenten tegenover en kun je daar van genieten, wat allicht het gebeuren wat verbloemd. Ook hopen we dat je vanaf vrijdag meer geluk hebt met de mensen en werk, dan de 1e week.
We zullen voor je duimen.
Hier gaat alles goed. Zaterdag komen Frank en Dini hier en gaan we met hun uit eten bij de Chinees. Dit was een cadeautje voor Dini die met haar verjaardag (13 okt.)samen met Frank in Portugal zat. Zij trakteren ook en brengen wat bij de koffie mee, nemen drank mee en zorgen voor hapjes.
De boerderij waar je nu naar toe gaat is dat de 2e boerderij? Het antwoord hoor ik wel van je ouders.
Marin hopelijkis het vanaf nu alleen maar genieten.
Veel liefs en een dikke knuffel van opa en oma.
-
05 November 2014 - 21:44
Peter:
Goeie instelling meid ,trots op je! -
05 November 2014 - 22:09
Jikke En Janne:
Lieve marin!!!!
Wat een avonturen! Goed dat je gevlucht bent, die hangmat ziet er een stuk beter uit! Misschien ook wel fijn om even bij de Nederlanders in de permacultuur te zitten. Dan kan je misschien wat beter wennen!
Wij zitten nu bij Simon en Marit op de bank op Fien te passen. Ze ging keihard een scheet laten en toen heel erg hard lachen. Ze wordt al heel groot! Nu is ze aan het slapen en ze is echt de makkelijkste baby ever.
We denken aan je!
Veel fruit gewenst,
Jikke & Janne -
06 November 2014 - 12:14
Sarah:
Lieve Marin, wat een goede beslissing om er vandoor te gaan! Hopelijk is het bij je volgende bestemming veel leuker :) Goede reis en geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
