Radicaliteit en toeristje spelen

Laat ik maar meteen met mijn radicale besluit beginnen. Volgende week vlieg ik terug naar Nederland.
Die zag je waarschijnlijk niet aankomen hè.
De afgelopen maanden waren heel fijn. Ik heb veel geleerd/gezien/meegemaakt en veel leuke mensen ontmoet. Drie maanden waren daarvoor voor mij perfect.
Ik heb koffie leren drinken, ik heb geen help-ik-moet-engels-spreken angst meer, vind honden opeens heel leuk, kan iets beter spaans, weet nu hoe je met een machette om moet gaan, ben er achter gekomen dat alleen reizen heel leuk is, heb veel over het werken in de tuin geleerd, en ik heb nog veel meer kleine en grote dingen geleerd en ontdekt.

De komende twee maanden was ik van plan om op een andere boerderij te gaan werken, maar gister heb ik besloten dat het bij een plan gaat blijven.
Op de boerderij werk je iedere dag tot twaalf uur 's middags, wat betekend dat je de hele dag hebt om te chillen/lezen etc. Na drie maanden chillen ben ik dat eigenlijk behoorlijk beu. Na dertig boeken kan ik voor even geen boek meer zien.
Ik heb nog nooit zóveel niks gedaan.
En ik leer natuurlijk heel veel op de boerderij, maar bijna alles wat ik leer is alleen toepasbaar voor de tropen. Mooi om te weten hoe je bananen/cacao/suikerriet verbouwd, maar je hebt er niks aan in Nederland.
En omdat ik plannen heb voor een eigen moestuin is dat toch wel erg handig. Ik vind het wel heel leuk dat ik nu precies weet hoe koffie/chocolade/kokosolie etc. wordt gemaakt en hoe al het tropische fruit groeit.

Verder heb ik nu al sinds juli (zeven maanden) geen eigen huisje/kamer en geen werk en dat mis ik. Ik heb besloten om in Leeuwarden te gaan wonen en heb zin om m'n leven daar op te bouwen.
De komende tijd ben ik van plan veel te werken op de permacultuur tuin in Leeuwarden, werk en een huisje te zoeken én me weer in de kunst/cultuur en muziek te storten! (dat heb ik echt gemist de afgelopen maanden)

Al die dingen bij elkaar brachten me gister tot de conclusie: Hasta la Vista Costa Rica, Hola Nederland.
En ja, misschien ga ik spijt krijgen. Spijt dat ik dertig graden ga verruilen voor maillots en truien. Spijt dat ik middenin de natuur leven ga verruilen voor in de stad wonen. Maar het voelt goed zo. Binnenkort maar een update als ik een tijdje veilig en wel in het koude en saaie Nederland ben.

Nu verder naar mijn Januari maand!

De maand Januari is en was gewijd aan toeristje spelen, samen met moeders Elske. Speciaal hoor, reizen met je moeder door zo'n mooi land. Samen avonturen meemaken, apen en leguanen zien, leven in een hutje in het regenwoud, aan het strand mojito's drinken etc.

De eerste paar dagen verkenden we San José, een stad die je moet leren kennen, de keren dat ik er alleen was (op doortocht) ben ik op een supermarkt uitstapje na in het hostel gebleven. (ik voelde me er niet heel veilig)
Maar Elske en ik zijn op ontdekkingstocht gegaan, waar we mooie muurschilderingen, tuinen met fruitbomen, chaotische straten en een kindermuseum
tegenkwamen. Op zaterdag was er een biologische markt om de hoek, met kramen vol groente en fruit, zelfgemaakt eten en mooie kleding.

Na drie dagen San José pakten we terwijl het nog donker was de bus naar Monteverde. Hier ontdekten we het nevelwoud, een regenwoud middenin de bergen, waar de wolken zo laag hingen dat er bijna altijd flarden mist door de bomen zweefden. Een mysterieuze verschijning.
We werden gewaarschuwd dat het er o-zo toeristisch zou zijn, om die reden pakten we een iets minder bekend national park en waren we alleen in het woud.

Monteverde was eveneens de plek waar ik na 25 jaar koffie heb leren drinken. Tijdens een bezoek aan een koffie plantage leerden we alles over het maken van koffie. Van het groeien, oogsten en pellen van de koffiebes tot aan het drogen en roosteren van de koffieboon.
Waar het precies door komt weet ik niet, maar een bakkie zwarte koffie drink ik nu af en toe met liefde.
Hoe sterker hoe beter!

Een mooie plek, maar naar vier dagen regen en 18 graden was het tijd voor de zon.
Door naar Liberia, een ietwat troosteloos stadje in het noord-westen van Costa Rica. Een droog cowboy gebied waar het minstens dertig graden was. Zwéten! Hier verbleven we in een hostel met kamers zonder ramen maar een leuke eigenaar genaamd: Jesus.
Hier hebben we voor het eerst én laatst in de zee gezwommen.

Het strand wil ons nog niet echt verwelkomen. Van de vijf keer dat we naar het strand wilden is het maar 1 keer echt gelukt. We zijn twee keer ziekig thuis gebleven, bij 1 kwam het water overal tot aan je knieën en was het strand vol zandmuggen en bij de laatste waren de golven gevaarlijk en lag ik net heerlijk te zonnen totdat het water mij en m'n handdoekje overspoelde.
Volgens mij zijn we niet echt strandmensen.

Door naar de Caribische kant: Cahuita.
Hier verbleven we in een zes persoons huis. Met ieder een eigen grote kamer, een tuin vol fruitbomen, twee hangmatten en nog meer moois.
In Cahuita vierden we Elske haar verjaardag met zelfgemaakte slingers, wafels met fruit als verjaardagstaart en mojito's aan het strand. Cahuita had eveneens een National Park naast het strand. Hier zagen we apen, leguanen en gekke schelp-krabben.
Ook bezochten we Dennis en Michelle, de boerderij waar ik drie weken in november verbleef. Mooi om Elske mee te nemen naar deze speciale plek middenin het regenwoud.

Van Cahuita door naar Panama. Al lopend over een wiebelende brug staken we de grens over.
In Panama aangekomen namen we twee watertaxi's die ons naar het eilandje Isla Bastimentos brachten.
Op dit eiland verbleven we de eerste vier nachten op het mooiste plekje ooit. Middenin het regenwoud in een zelfvoorzienend huisje met zonne energie en regenwater-water. Met uitzicht op de zee en vele vogels.
Het huisje stond op het land van Janette en Javier, die hier een biologische boerderij met winkeltje hebben. Dagelijks dronken we hier heerlijke koffie, kokoswater, verse citroengras thee of choco-kokosmelk.
(en aten we chocolade truffels of brownies) Het meeste wat je at kwam uit de tuin.

Ook deden we hier een tour, waarin we alles te weten kwamen over het maken van chocola en kokosolie/melk. En tientallen verschillende fruitbomen en planten zagen. (en na afloop verschillende soorten fruit/groente en chocola konden proeven)

Op vijf minuten afstand zat een geweldig vegetarisch restaurantje waar we drie keer hebben gegeten. Met uitzicht over het regenwoud en de moestuin en met een menukaart vol heerlijke, gezonde en goedkope gerechten.

Nog wat steekwoorden van andere dingen die we de afgelopen weken hebben meegemaakt, om het een beetje mysterieus te houden: ananas smoothies, luxe paardjes, een wandelschoen vol mieren, taxitaxi, boer zoekt vrouw, benen vol bulten, rode en gele kikkers, kinder verjaardagsfeest van axel en budgetteren.

Er is nog veel meer te vertellen, maar voordat het een boek wordt laat ik het hier bij.
Het waren drie mooie maanden vol belevenissen, ontmoetingen en natuurschoon. Ik ben heel blij dat ik dit heb mogen meemaken!
Nog een paar dagen verblijf ik in dit mooie land en dan op naar de kleine en grote avonturen in Nederland. :-)

(foto's kan ik er helaas pas maandag opzetten)